Neurolog / neurolog dziecięcy
Leczy choroby układu nerwowego, które wpływają na zachowanie człowieka. Ocenia funkcjonowanie mózgu i koordynację ruchową naszego ciała.
Neurologia to skomplikowana specjalizacja, wymagająca dużej wiedzy internistycznej i psychiatrycznej. Lekarze tej specjalności często zajmują się pacjentami z groźnymi dla życia dolegliwościami. Niektóre choroby mogą wykryć dzięki prostym badaniom, wystarczy, że wykonamy kilka ruchów głową czy palcem. Bardziej skomplikowane przypadki wymagają specjalistycznej diagnostyki – tomografii, elektromiografii lub angiografii.
Zapoznaj się z regulaminem wizyt neurologicznych.
Najczęstsze choroby neurologiczne to:
- migrena,
- padaczka,
- rwa kulszowa, barkowa i inne schorzenia kręgosłupa,
- udar mózgu,
- guz mózgu,
- zapalenie mózgu, opon mózgowo-rdzeniowych,
- stwardnienie rozsiane,
- choroby otępienne (np. choroba Alzheimera),
- choroby neurozwyrodnieniowe (choroby Parkinsona i inne zespoły parkinsonowskie).
Objawy, które powinny Cię skłonić do wizyty u neurologa to:
- bóle głowy czy kręgosłupa,
- zaburzenia czucia,
- zaburzenia czynności ruchowych (osłabienie siły, drgawki, kurcze mięśni, zaburzenia koordynacji ruchowej),
- omdlenia, utrata przytomności,
- zawroty głowy,
- zaniki pamięci,
- zaburzenia słuchu i widzenia.
W przypadku małych pacjentów neurolog ocenia jak rozwija się dziecko i może wykluczyć lub zdiagnozować:
- autyzm,
- zapalenia mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych,
- przepuklinę rdzeniowo–kręgową,
- mózgowe porażenie dziecięce,
- ADHD,
- zaburzenia mowy,
- choroby genetyczne.
Co powinno Cię zaniepokoić w zachowaniu Twojego dziecka?
- wyginanie się w łuk,
- sięganie po zabawkę tylko jedną rączką,
- tiki nerwowe, powtarzające się skurcze mięśni,
- ciągłe chodzenie na palcach,
- zaciskanie pięści,
- unikanie wzroku, drażliwość,
- problemy z pamięcią i koncentracją,
- prężenie się dziecka,
- ciągły płacz lub odwrotnie – zbytni spokój malucha, który dużo śpi, a gdy się obudzi leży cicho,
- zaburzenia snu,
- zaburzenia ssania.
W chorobach neurologicznych bardzo ważna jest wczesna, prawidłowa diagnoza. To zwiększa szanse na wyleczenie lub złagodzenie objawów. Szybko podjęta terapia lub rehabilitacja dorosłemu pacjentowi daje nadzieję na powrót do normalnego życia, a maluchowi – na prawidłowy, dalszy rozwój.